Uyanış

 

Neyi öğrenmemiz gerekiyor?

Ya da tam olarak neyi fark etmeyi?

Öğrendim diyebilmek için tam olarak hangi duyguda ya da düşüncede olmak gerekiyor?

Kısır döngülerimizin içinden geçebilmek için hangi bilinçte olmak gerekiyor?

Hem çok şey yazmak isteyip hem de kalemimin kımıldayamayışı. Hep bir ikililik, netsizlik!

İnsanlar gerçekten bu kadar karmaşıklığı yaratmayı bırakıp nasıl basit ve sade yaşamayı seçebilirler? Bazen “hey seçmen gereken şu, orada duruyor hadi seç” denilse de üç maymunu oynayıp hiç işaretleri ya da ipuçları görmemiş gibi en olmadık seçeneği seçebiliyor insan.

Ve hoş geldin karma, kısır döngü, sınavlar, tekamül yolculuğu ya da artık ne deniyorsa adına.

Bir şeylerin farkında olup ilerleyememekte yorucu farkındasın ama içinde ya da kafanda engel olan şeyler var mavi kabloyu kesecekken yanlışlıkla kırmızı kabloyu kesmek gibi ay pardon diyip düzeltilebilecek bir şey de değil.

Sanırım olması gereken her şeyi bir kenara bırakmak. Düşünceleri, duyguları, geçmişi, geleceği, olanı ya da olmayanı. Sakince kalmak, gözlemlemek, olaylara hemen tepki vermemek. 

Yapabilir miyiz bunu gerçekten, tam anlamıyla bu dünya karmaşasında sakinliği hayatımıza entegre edebilir miyiz?