İlahi Sessizlik

Kendimin en iyi versiyonuna nasıl dönüşebilirim?

İyi ya da kötü olarak kategorilendirilen her bir yanımla bütünleşerek kendimin en iyi versiyonuna nasıl dönüşebilirim? 

Kendime sağlam bir adımı keyifle atsam hiçbir kısıtlama olmadan. Güne keyifle, şükürle, umutla uyansam. Bunu alışkanlık haline getirsem? Olana da olmayana da şükretsem. Evren bu çaba mı takdir etmez mi? İlahi sistem bu çaba mı desteklemez mi? Evet destekler, desteklemenin yanında yeni şahane kapılar açar ve hediyeleriyle karşılar. Bunu biliyorum. Daha önce denedim. Yollarda hep buna çıkıyor zaten.  

Aklet, fark et, şükret 'Ne kadar az şükrediyorsunuz der Kur’an görmeniz için gözleri, duymanız için kulakları, sevmeniz şükretmeniz için gönlü verdik ne kadar da az şükrediyorsunuz ah bir bilseniz!' Ah bir bilsek görülmeyenin ardındakini, bir hatırlasak. Neler değişirdi? Çok şey var evet bilinmeyen çok şey var ama insanoğlu olarak bu bilinmeyeni öğrenme, keşfetme arzumuzu kullanmak yerine o arzuyu farklı formatlara dönüştürüp farklı eylemlerde kullanıyoruz. Oysaki keşfetme, yeni şeyler öğrenme, üretme arzusu ya da hazzı aslında çok büyük bir güç ve enerji. Bu bahşedilen yeteneğin herkes de ama herkes de bir şekilde var olduğuna inanıyorum. Bazılarımız da belki daha büyük bazılarımız da daha küçük, bazılarımız da apaçık bazılarımızın derinliklerinde saklı. Tutunduğumuz duygularımız ya da düşüncelerimiz bizi şekillendiriyor. Bunu bazen bazılarına anlatamıyorum. Öyle bir direnç yaratıyor ki o müthiş kuvvetli enerjisini anlamaya ya da aaa bir de bu yönden bakayıma harcasa sıçramalar yaşayacak. Hepimiz yaralıyız biliyorum farkında olduğumuz ya da olmadığımız yaralara, bilinçaltı kodlarına sahibiz. Bazen bile bile yanlışı seçişimi izlediğim günler oldu. Bilinçaltım ya da nefsim veyahut egom çok güçlü kararlar aldı. Ben de yenik düşüşümü izledim. Bazen hatalar gereklidir, önceden kusursuzluk peşinde mükemmeliyetçilik peşinde koşardım her şeyin mükemmel olmasını isterdim yine istiyorum tabii itiraf etmek gerekirse ama şimdi bu isteğe bilinç katıyorum. Enerjimi dengeli bir şekilde dağıtmaya çalışıyorum. Kendimi suçlamayı bıraktım bir kere çok güzel bir söz okumuştum bizler kusurlu bir dünyada kusursuz insanlar olmaya çalıştığımız için bunca kaos bunca acı. Oysa ki kusursuz dünyada kusurlu bir insan olduğunu fark ettiğin an, böyle havai fişekler patlıyor beyninde kabule geçtiğin an sessizliğin verdiği o huzurla tanışıyorsun. Artık arka planda konuşan sesler yok çünkü. O sessizlik müthiş şahane bir şey. -İlahi sessizlik- diyorum ben ona zihnimi, bedenimi, ruhumu dinlendiren ilahi sessizlik..